Hij is een middelgrote, krachtige, compacte, harmonieuze en goed gespierde hond. Het bot is gemiddeld tot sterk, met een hoge mate van behendigheid, alertheid en vastberadenheid. Veel Toller vertonen een ietwat trieste uitdrukking totdat ze aan het werk gaan; dan verandert hun uiterlijk in intense concentratie en opwinding.
Zijn huis is Canada, maar hij komt oorspronkelijk uit de Schotse hooglanden. Nova Scotia heette vroeger Acadia en was een Frans bevolkt gebied. In de grote Anglo-Franse oorlog werden de Franse kolonisten en Schotten uit de hooglanden verdreven, uit Acadia.
Ze konden daar niet meer wonen omdat de heren van de clan een intensieve schapenfokkerij introduceerden en daardoor vele “hooglanden” van hun levensonderhoud beroofden. Deze werden verplaatst naar Canada, naar Nova Scotia. De Fransen verdreven uit het gebied dat zich in het zuiden in Louisiana (Dixieland) heeft gevestigd en vormen nog steeds het karakter van deze regio. Ze konden Louis niet meer groots brengen omdat ze het ras niet kenden. Groten werden voor het eerst geïntroduceerd in Nova Scotia door de Schotten die uit Schotland kwamen en thuis kwamen als werkhonden.
De Toller is gefokt om waterspel aan te trekken en op te halen. Hij rent, springt en speelt langs de rand van de bank en kan worden waargenomen door een zwerm eenden. Soms verdwijnt het uit het zicht om snel weer te verschijnen. Hier wordt hij ondersteund door de jager vanuit zijn schuilplaats, die kleine stokjes of ballen naar de hond gooit. Deze speelse actie wekt de nieuwsgierigheid van de eenden die op enige afstand van de kust zwemmen; ze worden dus in het bereik van de jachtgeweren gelokt. De Toller wordt vervolgens verzonden om de dode of neergeschoten vogels op te halen.
De Toller werd tot 1945 niet als ras erkend en was in 1956 bijna uitgestorven. 36 jaar later (1981) nam de Federation Cynologique Internationale (FCI) hem over. Hij is een intelligente, “robuuste”, zeer behendige hond. Hij is blij om mee om te gaan, zeer volgzaam en gehoorzaam. Hij heeft een hoog temperament, kan vals en koppig, soulvol en stoer, muf, gereserveerd en aanhankelijk zijn. Hij toont veel enthousiasme voor werk.
Deze contrasterende eigenschappen kunnen worden samengevat onder de generieke term “Schots familiegevoel”. Hij gedraagt zich als een typische Schot. Hij heeft veel gezinsgeest dat koel is verborgen voor vreemden. Iedereen die door een groot persoon is geaccepteerd, behoort tot zijn clan.
Als een sterke en competente zwemmer is hij een getalenteerde en betrouwbare fitter op het water en op het land. Klaar om op elk moment te handelen zodra er het minste teken is van de noodzaak om op te halen. Zijn uitgesproken gevoel voor ophalen en spelinstinct zijn de onmisbare basis voor zijn aantrekkelijkheid.
Je kunt goed met hem samenwerken. Hij is vrolijk en levendig en wil het goed doen. Hij is gevoelig, aanhankelijk of breed, soms gehoorzaam, soms eigenwijs, afhankelijk van de situatie. Hij is een goede gedachtenlezer voor zijn speciale vrienden in zijn clan en weerspiegelt de veranderende gemoedstoestanden van zijn meester met verbazingwekkende aanpassingsvermogen.
De vreemdeling is meer gereserveerd tegenover vreemden en wordt op afstand beschouwd: koppig en ongeïnteresseerd.
Hoewel hij niet gevoelig is voor bijten, is hij een goede, ietwat blaffende waakhond met zijn aangeboren wantrouwen; indien nodig, zal hij zijn terrein effectief verdedigen met “Schotse” koppigheid.
De grote kan werken in een sfeer van wederzijds respect, aandacht en genegenheid voor bevelen en is daarom een echte retriever. Doe veel met hem en hij zal veel voor je doen. Doe hem niets en hij zal niets doen.
De grote heeft een familieband nodig en is niet geschikt voor de kennel, hier zou het atrofiëren. Hij heeft een ondernemend gezin nodig, veel beweging en werk. Naast zijn jachtvaardigheden is hij veelzijdig. Je kunt er massaal sporten, behendigheid of flyball mee doen. Hij is vriendelijk en ruimdenkend naar andere dieren.
Opleiding
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is een intelligente, levendige, actieve en waakzame retriever zonder nerveus te zijn, die absoluut nauw contact nodig heeft met zijn “menselijke roedel”. Hij is vriendelijk en veilig in de omgang met mensen, ook met kinderen en andere honden, met een gevoel voor wanneer zijn temperament gevraagd is. Hij vindt het leuk om op te halen voor zijn leven. Zijn grote liefde is water. Zodra zijn familie de juiste “draad” voor hem heeft gevonden, ontwikkelt hij een enorme wil om te behagen, d. h. hij wil zijn volk zoveel mogelijk plezieren. Zijn zeer opvallende spelinstinct blijft op zijn oude dag bestaan. De training van de Nova Scotia Duck-Tolling Retriever vereist veel liefdevolle consequenties zonder hardheid, veel fantasie en het vermogen om uzelf te observeren in de omgang met uw hond. Hij heeft veel afwisseling nodig in de lessen. Zijn intelligentie en onvermoeibare nieuwsgierigheid laten hem snel leren, zolang je zijn charme je niet om je vinger laat wikkelen.
Het belangrijkste in training is oefenen en de communicatie tussen de hond en de hond versterken. Maar zelfs “eigenaar” kan zijn koppigheid gemakkelijk voelen als hij te zuinig is met beloningen en strelingen, als hij te snel gaat werken en de hond overweldigt. Bij twijfel kan zijn Schotse stijl op elk moment doorbreken, en hij lijkt dan te denken: “Pak je dummy zelf!”
De grote als jachthond
De Nova Scotia Duck Tolling Retriever is een veelzijdige, waterminnende jachthulp met een hoge werksnelheid. Voor het gebruikelijke retrieverwerk na het schot, heeft hij de vaardigheden om te tolderen (zie spellingswoord). Hij werkt betrouwbaar bij het zoeken naar hoefdieren. Visuele en staande geluiden kunnen worden getraind. In Scandinavië wordt het ook veel gebruikt voor het persen. Zijn grootste passie is echter waterwerk, i. h. het ophalen van eenden, ganzen, etc. Hij toont een groot uithoudingsvermogen. Zijn kleinere formaat is nauwelijks een obstakel. Een jachthond die snel kan schakelen van spelen in het gezinsleven naar serieus jachtwerk. Een jachthulp die de jachthond en de flexibele gezinsgenoot verenigt.
Betekenis Tolling
Het speelse ophalen van een bal of stok geassocieerd met overmatige bewegingen, waardoor het waterspel binnen bereik komt. De bal of de stok wordt telkens zonder commando vanuit de schuilplaats door de gids gegooid. De hond wordt verondersteld terug te komen met een steile, kwispelende staart in de boeg. Hij mag niet in het water springen en de naderende ganzen of eenden negeren. De hond moet zich absoluut gestaag gedragen met één vinger.
Door de volgende eigenschappen te combineren, is de Nova Scotia Duck Tolling Retriever de specialist voor deze jachtmethode: speelplezier, bewegingsvreugde, uithoudingsvermogen, temperament, bereidheid om te gehoorzamen, vreugde in het water, onverschilligheid voor jachtvogels voor het schot, staven en gevederde vlag, roodachtige vachtkleur , Grootte en wendbaarheid. Als de eenden of ganzen dichtbij genoeg zijn, begint het normale retrieverwerk na het schot.
Alternatieve training
Alle hondensporten waarin hij zijn behendigheid en levendigheid kan tonen en die ook zijn intelligentie vereisen, zoals. B. Behendigheid of Flyball accepteert hij graag. Zelfs als reddingshond wordt hij nu erkend door zijn nieuwsgierigheid en het onvoorwaardelijke vertrouwen dat hij kan opbouwen naar zijn leider. Zijn favoriete activiteit blijft echter ophalen. Het dummy-werk is hiervoor een uitstekend werkterrein. Er zijn nauwelijks grenzen aan de eigenaar als het gaat om de taak. De Toller krijgt een veelzijdige kans om zijn wil om te vinden, zijn temperament en zijn wil om te behagen uit te leven. Als hem geen werk wordt aangeboden dat past bij zijn temperament, is hij intelligent genoeg om een werkveld te zoeken dat niet altijd verenigbaar is met de belangen van zijn eigenaar.